Operatie en week 1

Donderdag 13 juli rond 9.30u zijn ze mij op mijn kamer komen halen. Een toffe kerel reed mij naar het 'operatiekwartier' of hoe dat dat ook wordt genoemd.

Ik heb geen kalmeringspilletje gekregen maar eigenlijk met zo'n rit was dat niet nodig! Hoe kundig hij door die gangen reed met dat bedje!! Petje af! In elke gang stond er wel iets: stoelen, computertafels (op wieltjes), medicijnwagentjes,... mensen ;-) 

Beneden aangekomen, werd mijn infuus geprikt. Limburg weer troef :-) een toffe Limburger (jaja beetje chauvinistisch zijn mag ;-) ) wist juist te prikken. De arts in opleiding - met alle respect - lukte het niet. Nu ja, van mij mogen ze prikken hoor, die assistenten, anders leren ze het nooit. Fijn is het niet maar beter oefenen op een willige patiënt dan niet.

Na wat lekker Limburgs keuvelen was het tijd om te vertrekken. Weer door een gang gereden...indrukwekkend zonder bril. Dus wat moet dat dan niet zijn mét bril!

Dat overstappen van het bed naar de operatietafel: echt fijn is dat niet, he. Alles bloot (toch de achterkant), kruipend naar boven om juist te liggen....bon het is mij gelukt. En na wat gefriemel, vertrok ik dan naar dromenland. Om dan tijdens een zalige droom wakker te worden...met pijn :-(

Maar na het geven van een 7/10 werd er snel iets aan gedaan. 3 keer hebben ze morfine (???) bijgegeven en toen was het dragelijk. Icepacks in de nek en uitrusten maar. Om 12u was ik op de recovery en tegen 15u dan op de kamer.

Op de kamer heb ik een koelmasker van Hilotherm gekregen tegen de zwelling. Elke 2u kwam de verpleging langs om na te gaan of het dragelijk was. Super verzorging gewoon! 's Nachts ging dit gewoon verder. Ik heb ook wat kunnen slapen want dankzij dat koelmasker hoeven ze niet elke 2uur de icepacks te vervangen. Dat koelt constant op 15°C.

De volgende ochtend mogen opstaan om naar de wc te gaan. Dat ging vrij vlot, niet te duizelig en op dat moment was de zwelling eigenlijk helemaal nog niet zo erg. Ikke blij! 

De voormiddag was misschien wel de zwaarste van het hele post-operatieve gedoe. Echt hoofdpijn gehad, pijnstilling mocht dan niet meer worden bijgegeven enkel morfine mocht nog. Maar dat vond ik er eigenlijk wat over. Dan toch maar op mijn tanden gebeten (haha, letter want ze waren op elkaar vastgemaakt met elastiekjes aan mijn blokjes!), gegeten (smoothie van Nutricia gedronken) en toen ging het beter.

Ik had een hele toffe madam op de kamer liggen ook. Ze heeft mij nu en dan wat geholpen. Maar toen ze weg was, was het wel veel rustiger en ook dat heeft - denk ik - een rol gespeeld in die hoofdpijn. Haar dokter is nl. 2 keer daar geweest en man, wat had die een klok van een stem. Wel verstaanbaar maar als ge daar nog groggy ligt van de pijn is dat niet het eerste wat ge wilt horen!

Rond 16u is de dokter nog langs geweest om te zeggen dat ik naar huis mocht. En rond 18.30u zaten we dan eindelijk in de auto richting huisje. Het wandelen naar de auto was best wel een onderneming, precies alsof alles wat 'los' was in mijn gezicht. Ik moest voorzichtig stappen maar het ging!

Thuis gekomen, bed in en daar moest ik het dan doen met icepacks. Echt niet ideaal maar de Hilotherm kon mijn man pas zaterdagvoormiddag gaan uithalen. Gelukkig zijn wij bij de CM want daar konden we dat  huren (enkel nog maar in Scherpenheuvel en Leuven).

Even doorbijten dus.

Vlak na de operatie op de kamer.

Vrijdagmorgen 14 juli

Lunch :-) 

Lekkere smoothie 

Vrijdagavond, pas thuis.

Zaterdag 15 juli

Na een nacht van opstaan voor die stomme icepacks (elke 2uur!) toch al rond 8u naar beneden gegaan. Proberen te ontbijten met een smoothie meegekregen uit het ziekenhuis. Eten moet want anders wordt het te zwaar voor mijn maag door de medicatie.

En dat eten is echt wel zoeken.

Blijkt dat onze blender (zo'n domo-toestel) niet fijngenoeg blendt, waardoor er nog steeds vezeltjes in de smoothie zitten. Ik heb mij daar nooit iets van aangetrokken maar nu, met mijn tanden opeen en praktisch geen opening, was dit wel heel vervelend. Die vezeltjes blijven tussen de tanden steken, daardoor krijg je geen lucht en kun je niet meer zuigen. Echt vervelend. Zelfgemaakte smoothies en soepen heb ik dus telkens moeten zeven. En dat maakte dat ik toch wel bijna een uur aan die maaltijd bezig was :-( Eerst een 20 min. bereidingstijd (door dat zeven) en dan min. 30 minuten om alles op te slurpen. Je geeft dat op in de helft van de portie....vermoeiend gewoon!

Die voormiddag is mijn man dan de Hilotherm gaan halen in Scherpenheuvel en dat was een verluchting. Nadeel is misschien wel dat je er niet mee kunt rondlopen. Maar de eerste dagen na de operatie heb je daar toch de fut niet voor.

De rest van de dag op de kamer: ik kan mijn bedeinde omhoog doen. Dat is echt een luxe en voor mij een must. Anders is de druk op die kaken veel te groot. Ik ben daar heel content mee!

Lezen, filmpje kijken, slapen en proberen te eten. Dat was zo mijn dagprogramma.

Zaterdagmorgen: de zwelling neemt toe.

Zondag 16 juli

Dankzij het koelmasker heb ik heel goed geslapen. Ik ben 1 keer opgestaan om een pijnstiller te nemen. Maar al bij al valt de pijn heel goed mee.

In de voormiddag vertoef ik in de living: ik voel mij vrij goed. Lees en eet daar wat maar in de namiddag is dat rechtop zitten toch te vermoeiend geweest en verhuis ik weer met mijn hebben en houwen naar boven (bed). Zo kan ik in slaap vallen wanneer het zich voordoet :-)

Zondag: weer wat dikker. Elegantie ver zoek :-) 

Het 'eten' van de smoothies en proteïnendrankjes begint wel zijn tol te eisen: tegen de avond kan er praktisch niks meer in wegens een degout te hebben ervan. Maar het moet wel want anders kan ik mijn medicatie niet nemen. Zo eindig dan zondagnacht in de keuken met een zeef en soep van die middag...echt geen goesting in fruit of melkpap :-(

Maandag 17 juli

Ik ben verbaasd hoe vlot het herstel verloopt! Zondag had ik eigenlijk mijn 'dikste' dag wat de zwelling betreft en maandag heb ik de indruk dat het al begint af te nemen.

Overdag laat ik al af en toe het koelmasker uit en - jawel- doe ik wat dingen in het huishouden: was insteken, beetje strijken... max een half uur. We gaan zeker niet overdrijven ;-)

Wat ook helpt, is de kinderen uit logeren sturen. We leven op een super rustig tempo, eten (of liever drinken) wanneer het ons uit komt. Mijn man eet niet samen met mij, gelukkig want die lekkere geuren kan ik niet aan! Ook rusten, slapen, niks doen...alles op het gemakske. 

Deze avond trek ik even de tuin in met man en kat en trek ik ongeveer een half uurtje onkruid uit! Ja, ik voel me goed!

En deze nacht aan één stuk door geslapen!!

Ik lach hier...niet echt te zien maar de elastiekjes wel.

Dinsdag 18 juli

Na weer een hele goede nacht zit ik vol energie! Ik begin nu mijn dag met mijn traditionele tas koffie, gewoon gedronken, jawel zonder rietje! Maar eigenlijk lukt het meeste wel zonder rietje...

Daarna eet ik een smoothie van peer en banaan en appelsap. Dit wel met een rietje. 

En in de loop van de voormiddag doe ik weer de was, strijk ik en begin ik mijn dochter haar kamer wat op te ruimen. Gordijnen afdoen en wassen.

Daarna een uur of 2 platte rust om dan weer in gang te schieten. Morgen komen de kids terug naar huis dus de kamers worden opgeruimd, gestofzuigd en zelfs gedweild. Marie haar stickers verwijder ik na jaren van haar kastdeuren...ja ik voel mij goed!
Woensdag op controle en mogen hopelijk de elastiekjes eruit!

Zwelling neemt af. Rood na de koeling.

Thuis met de Hilotherm! Een aanrader.

Dagelijkse kost!

Foto's volgen nog!