6 weken geleden

Donderdag 23 augustus: 6 weken geleden vond de operatie plaats dus ik moest weer op controle. In Leuven aangekomen, vond men nog steeds dat de beet goed was. De waefer mocht eruit! Joepi!
Er was al een stukje afgegaan vorige week aan mijn hoektand maar gelukkig had dat geen invloed gehad op de werking ervan.

Maar wat een raar gevoel toen ze dat eruit haalden??? Het uithalen zelf was niks maar toen: ineens leek mijn mondvolume 2 keer groter. Ik wist niet waar met mijn tong naartoe, mijn tanden voelden heel vuil aan en de waefer zelf bevestigde mijn gevoel. Bah, wat daar allemaal aan hing (vooral aan de snijtanden want daar was de bevestiging). Blijkt dat ik toch geen stukje van mijn kies kwijt ben! Oef!

Daarna hebben ze de bewegingen van de kaken gecontroleerd met een toestelletje: dit wordt dan geregistreerd op de computer. Ook voor de operatie moest ik dit doen. En de bijtkracht werd ook gemeten. Ik vermoed dat dit allemaal in orde was want dat werd niet duidelijk gezegd, bedenk ik nu. En ik dacht er toen niet aan want was bezig met mijn mond en hoe raar dat allemaal wel voelde!

Wat ik wel merkte was dat mijn linker kiezen foutief op mekaar stonden en mijn rechter elkaar helemaal niet raakten. Dit hebben ze gecontroleerd en gecorrigeerd. Dat was een vulling die moest worden bijgeslepen. Nu staan mijn kiezen anders ten opzichte van elkaar dan vroeger en bij vullingen kan dat een probleem geven dus. Logisch eigenlijk want je moet dan op zo'n carbonpapiertje bijten en op en neer gaan om te zien waar er nog wat af moet. Zo deden ze dat woensdag ook. Gelukkig was dat meteen een verbetering en mocht ik naar huis.

Er zat wel onmiddellijk een soort spanning op mijn kaakgewrichten. Dit zou, volgens de assistente, wel een tijdje blijven aanhouden. En ja, dat heb ik geweten tijdens de volgende dagen.

Ik had wel niet veel tijd om daarover te piekeren want er was een zoon jarig, al 11, en dat moest gevierd worden. Bestemming: Plopsa Coo. Liever De Panne want de kids zijn al wat groter maar ja, je kan niet om 11u terug komen van Leuven en dan in de file gaan staan om naar De Panne te rijden. Het was trouwens veel te mooi weer om naar de kust te rijden!
Het grappige vind ik, aan kinderen die ouder worden, dat die pretparken dan precies ook kleiner worden. Onze oudste is 13 jaar maar 1,77m en dat is dan geen klein kind meer, he! Als je dan daar rond looptMaar we hebben een hele leuke dag gehad zonder al te veel kwalen.

Donderdag en vrijdag was het dan weer werkendag. Ik geef les en wij hebben helaas heel veel werk voor de boeg om te kunnen starten dus moest er vergaderd worden. Ik had wel niet zo goed geslapen eigenlijk maar ik keek er naar uit om de collega's terug te zien en in actie te schieten!
De reacties waren verdeeld toen ze me zagen maar niet negatief gelukkig. Het praten vlotte ook heel goed en zelfs lachsalvo's konden mijn kaken aan. Wat niet wil zeggen, dat ik niks ervan voelde. Spijtig genoeg werd dit pas duidelijk in de auto naar huis en tijdens de nacht van do op vrij. Ik heb geen oog dicht gedaan, die kaken deden echt pijn maar de pijnstillers hielpen eigenlijk niet voldoende. Vrijdag was ik terug op school en toen heb ik het toch wel wat kalmer aan moeten doen. Ben ik blij dat ik nog niet moet lesgeven!! Ik vermoed dat wat spierpijnen zijn en pijn aan de gewrichten. Tot woensdag werd dit alles ondersteund door die waefer en nu moet ik alles 'alleen' doen.

Ondertussen zijn we zaterdag en heb ik er weer een hele slechte nacht opzitten. Wel mocht ik deze morgen naar de orthodont en zij was heel enthousiast toen ze me zag. Ze vindt dat het er allemaal heel naturel uitziet. En dat hoor ik wel graag! Ze heeft dan de haakjes verwijderd (eindelijk, ik vond dat zo lelijk!), mijn tanden opgeblonken (die waren verkleurd door de Per-O-Aid) en dan een nieuwe draad gespannen, bovenaan de blokjes verbonden met die elastiekjes om het spleetje dicht te maken. Onderaan zijn de linker- en rechterkies niet meer verbonden met de draad om zich te zetten (tov van de bovenkiezen zekers??)
Op dit eigenste moment voel ik het wel alweer bovenaan wat wringen en duwen. Maar dat zal ook wel stoppen.
Ik heb toch nog even gevraagd hoe lang ik nog blokjes moet dragen en ze zei niet lang meer. Dus zeker voor mijn verjaardag in december zijn ze eraf! Joehoe!