Echt pijn deed het niet...in het begin. Omdat het toch steeds meer en meer pijn begon te doen, gingen we op zoek naar een stomatoloog. Daar werd er mij gezegd dat ik mijn tong op de verkeerde manier gebruikte, waardoor mijn kaak overbelast werd. Als advies kreeg ik oefeningen mee en moest ik goed opletten hoe ik mijn mond ver opendeed. Op zich geen probleem maar in het zangkoor had ik het vaak moeilijk bij de opwarmingsoefeningen.
Ik ging elk jaar op controle bij de kaakspecialist, liet op mijn 15e mijn wijsheidstanden trekken. Maar de pijn die bleef.
Tegen dat ik 18 was, was ik het echt beu maar kreeg doodleuk te horen dat er niets aan gedaan kon worden. Het ging gewoon nog pijnlijker worden, vooral tegen dat ik 40 zou zijn. Joepi, iets om naar uit te kijken!
Een 15-jaar geleden kreeg ik via via te horen dat mijn onderkaak niet meegedaan heeft aan de groeispurt waardoor deze meer achteruit staat. Dit is de oorzaak van mijn kaakprobleem. Hierdoor hebben mijn bovenste tanden geen steun waardoor ze niet op hun plaats blijven staan. In mijn geval zijn ze steeds verder naar voor beginnen te staan.
Ondertussen is het al zo erg geworden dat in een toastje bijten niet meer gaat. De afstand is te groot om dat toastje netjes in 2 te bijten. Nogal vervelend in een schoolkeuken vol pubers en je gaat eens 'een stukje' proeven. Dat stukje is al lang geen stukje meer.....
En zo komen we dan anno 2015. Het jaar waarin het allemaal gaat gebeuren!
En guess what???? Ik BEN ondertussen 40 en ja, de man van toen heeft gelijk gekregen. Helaas :-(
Hieronder volgt een korte samenvatting van het proces dat ik tot nu heb doorlopen.
Maart 2015
Bezoek aan een stomatoloog: deze raadt mij een operatie van de bovenkaak aan (verbreden) met daarna een verplaatsing van de onderkaak. Ook blokjes zullen er bij komen om alles mooi recht te zetten. Vermits ik het plaatsen van een bout/schroef in mijn gehemelte plaatsen nogal drastisch vind, ben ik elders voor een second opinion gegaan.
KULeuven was de bestemming. Assistenten, co-assistenten, professoren...enfin de hele molen. Wel worden hier foto's genomen (radiografie) en wordt er een afspraak gemaakt om terug te komen naar de werkgroep. Impressionant, hoor.
April 2015
De werkgroep. Op tijd komen is de boodschap, of je zit er uren. Ben je aan de beurt, heeft een assistent (vermoed ik) een mooie presentatie van mij gemaakt met veel moeilijke woorden. Een verkennende babbel met de zenuwachtige assistent is verhelderend en als de 4 (!!) profs komen, doet zij zenuwachtig haar verhaal. Daardoor ben ik helemaal op mijn gemak :-)
Verdikt van KULeuven: eigenlijk hetzelfde als bij de voorgaande maar niet met een bout maar met de hyrax beugel. Deze wordt op mijn tanden geplaatst, de groeinaden in mijn gehemelte worden terug open gemaakt en dan gaat de beugel ervoor zorgen (door te draaien) dat mijn gehemelte terug breder wordt.De blokjes zullen ervoor zorgen dat na de verbreding, de tanden in een mooie boog worden geplaatst.
Een jaar later zal dan de onderkaak (en bovenkaak??) worden gebroken en zo geplaatst dan mijn tanden boven en onder op mekaar passen. Hierna volgt waarschijnlijk nog een correctie met de blokjes.
Duur van het proces: 1,5 jaar. Maar wat ik lees op net moet ik daar zeker een half jaartje bijtellen.
Juli 2015
Op bezoek bij de orthodont: offerte gemaakt :-).
September 2015
Terug in Leuven om verdere afspraken te maken: ik ga ermee verder! De datum voor de eerste operatie wordt gemaakt. 18 december 2015 (ja, volgende week!!!) is het dan zo ver.
November - December 2015
donderdag 26/11: afspraak orthodont: er worden (mooie, blauwe!!) elastiekjes tussen mijn kiezen geplaatst om ruimte maken waar de hyrax beugel komt. Dit gaat toch gepaard met een raar gevoel aan mijn tanden. Een voor een voel ik ze opschuiven. Iedere dag zo precies een andere tand. Ze zijn gevoeliger en staan precies los.
donderdag 10/12 : terug naar de orthodoxe: de hyrax beugel wordt geplaatst. Met die zilveren tanden kom ik net uit een of ander James Bond film gestapt :-) Dit gaat dan weer gepaard met heel wat gekwijl en raar gebabbel! Hoera en vrijdag heb ik mondeling examen! Dat wordt lachen!
vrijdag 11/12: het examen valt mee! Nooit gedacht dat je zoveel spierpijn in je tong kon hebben. Ook de leerlingen hadden veel begrip voor mijn spraakgebrek :-) 'Jullie' kreeg ik op den duur niet meer gezegd...zo grappig! Een geluk dat de meeste leerlingen dit proces ook doorlopen hebben! Iemand zei heel bemoedigend: dit is het begin nog maar, mevrouw. Het wordt nog veel erger :-) Ik kijk er al naar uit!
En voorlopig gaat het allemaal wel. Ik ben de beugel in mijn mond al gewoon. Wel zit mijn tong soms nog in de weg...ik duw heel hard tegen mijn gehemelte (blijkbaar) en dat voel ik wel aan mijn tong.
Eten verloopt dan weer moeizamer: alles kruipt onder die beugel met rare geluidjes tot gevolg. Veel water drinken, helpt ook. Blijkbaar eet ik de komende maanden beter ook geen rijst meer, gewoonte groenten, kippenblokjes, pizza, .....
Groot lichtpuntje: ik zal mij dit jaar geen zorgen moeten maken over de feestkilo's!! Na de operatie zal gewoon eten helemaal niet lukken. Of ik daar zo blij mee ga zijn, hoor je dan wel!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten