Zoals ik in mijn vorig bericht schreef, mocht de waefer eruit op 23 augustus. Vanaf dan ging het enkel maar bergaf.
Nu de 'hulp' weg was én ik terug ben beginnen te werken, heb ik niets dan pijn gehad. Op den duur kreeg ik mijn mond bijna niet meer open. Een telefoontje dus naar de dienst MKA. Gezien de erge pijnen ben ik heel snel kunnen gaan. Verdikt: overbelaste kaakspieren (mevrouw uw moet echt veel en lang pijn gehad hebben hoor!) en misschien een meniscus die niet meer goed zit. Dit laatste is nog niet bevestigd. Dus ik heb hoop dat het dat niet is.
Ondertussen ben ik al 14 dagen niet meer gaan werken. Ik zit aan de pillen: 3x/dag 1/2 diazepam, 2 pillen gambaran 500mg bij het avondeten en dan maseren met reparilgel 2x/dag. Ook de kine staat op het programma maar die had pas 26 september een eerste plaatsje.
Die diazepam, wa is me da?? Ik slaap de hele dag: het duurt bij mij ongeveer een dik uur dat ik actief ben en dan is het van dat. Bedje in en voor ongeveer 2u van de wereld.
Maar ik moet zeggen dat het mij deugd doet: slapen, niks doen....
Wat mij wel opvalt is dat mijn linkerkaak kraakt. Net nu ik vond dat de pijn echt wel aan het afnemen was :-(. Nog een weekje volhouden en dan terug op controle. Het is gelukkig niet een voortdurend kraken maar eerder af te toe. Dat had ik vroeger ook maar nu voelt het net wat anders aan.
Vrijdag mag ik terug gaan werken. Ik houd toch een klein beetje mijn hart (lees kaak) vast want zo spreken voor een hele klas de hele dag lang, is vermoeiend. Hopelijk houd ik het vol.
Dan foto's...ik neem er niet meer veel en diegene die ik neem zijn hahaha. Maar bon:
 |
| Profiel: dit vind ik echt wel een verbetering tov vroeger! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten